Դիտարկողի անունը	Դասընկերոջ բլոգը	Նյութերի քանակը	Հավանած նյութը
Արմեն	Մերուժան Պետրոսյանի բլոգ	10	խնդիր

Այսօր մայիսի 25 – ին մենք 3.3 դասարան ճամփորդեցինք դեպի Անտառուտ գյուղ։ Այնտեղ մենք տեսանք շատ գեղեցիկ վայրեր։ Աղմկոտ գետ, հողամաս։ Այնտեղ մենք նշեցինք Համբարձման ծեսը, երգեր երգեցինք և նույնպես շատ – շատ լավ անցկացրեցինք ժամանակ։Ինձ ամենաշատը դուր եկավ աղմկոտ գետը։ Մենք մտանք եկեղեցի և աղոթեցինք Աստծուն, որ մեզ տա խաղաղություն։ Մենք այնտեղ շատ – շատ հետաքրքիր և լավ օր ունեցանք։

Համբարձումն եկավ, ծաղկունքը ալվան:
Զուգել են հանդեր նախշուն գորգերով:
Փունջ-փունջ աղջիկներ սարերը ելան
Վիճակ հանելու աշխույժ երգերով:
-Համբարձում յա´յլա,
Յայլա´ ջան, յա´յլա,
Սև սարեր, յա´յլա,
Յայլա´ ջան, յա´յլա:

Երգ ու բույր խառնած,
Թև-թևի բըռնած
Զուգում են լեռներ,
Ծաղիկ են քաղում,
Ծաղկի հետ խաղում,
Ինչպես թիթեռներ:

-Համբարձում յա´յլա,
Յայլա´ ջան, յա´յլա,
Լավ օրեր, յա´յլա,
Յայլա´ ջան, յա´յլա:

ծաղկունք-ծաղիկներ
ալվան-վառ կարմիր
վիճակ հանել- նախապես պահված իրը հանելով՝ դրա տիրոջ ապագան գուշակել

1. Դո՛ւրս գրիր այն հատվածը, որտեղ նկարագրված են.
   
   ա. ծաղիկները
   
   
   բ. Աղջիկները

Փունջ-փունջ աղջիկներ սարերը ելան:

Համբարձումն եկավ, ծաղկունքը ալվան:

• Ինչպե՞ս ես հասկանում՝
  Ծաղկունքը ալվան զուգել են հանդեր նախշուն գորգերով:

• Նշի՛ր քեզ դուր եկած հատվածը:

• Համացանցից տեղեկություններ հավաքի՛ր Համբարձման տոնի, խորհրդանիշ տիկնիկի՝ վիճակի Արուսի մասին և տեղադրի՛ր քո բլոգում:

• Սովորի՛ր անգիր:

Ասենք ինձ հետ ավելի հրաշք բաներ են պատահել:

Գնում եմ մի անգամ անտառով և անուշ անում ճանապարհին գնած քաղցր բալը:

Հանկարծ մի եղջերու դուրս եկավ: Ամրակազմ, գեղեցիկ, ճյուղավոր պոզերով մի եղջերու:

Իսկ ինձ մոտ՝ ոչ մի գնդակ:

Եղջերուն հանգիստ կանգնել, նայում էր ինձ. Կարծես գիտեր, որ հրացանս դատարկ է:

Բախտիցս մոտս մի քանի բալ էր մնացել, և ես հրացանս բալի կորիզով լցրի: Այո՛, այո՛, մի

ծիծաղեք: Հրացանս լցրի սովորական կորիզով:

Հրացանը թնդաց, բայց եղջերուն միայն գլուխը թափահարեց:

Կորիզը կպավ ճակատին և ոչ մի վնաս չտվեց: Մի վայրկյանում նա անհետացավ թավ

անտառում: Ես շատ ափսոսացի, որ այդպիսի գեղեցիկ կենդանուն ձեռիցս բաց թողի: Մի

տարի հետո ես նորից որսի էի գնացել: Իհարկե, այդ ժամանակ ես բալի կորիզի

պատմությունը բոլորովին մոռացել էի:

Ինչպե՜ս զարմացա, երբ անտառի խորքից ուղիղ դեմս դուրս եկավ մի հրաշալի եղջերու՝

պոզերի արանքին մի մեծ բալենի: Հավատացեք, որ շատ հրաշալի էր. ամրակազմ

եղջերու՝ գլխին մի մեծ ծառ:

Իսկույն գլխի ընկա, որ այդ ծառը բուսնել է բալի այն փոքրիկ կորիզից, որով անցյալ

տարի ես հրացանս լցրել և արձակել էի եղջերվի վրա:

Այս անգամ գնդակի պակասություն չունեի: Նշան բռնեցի, արձակեցի, և եղջերուն

անկենդան գետնին ընկավ:

Այդպիսով, մի զարկից միանգամից ստացա և՛ տապակած միս, և՛ բալի կոմպոտ,

որովհետև ծառը ծածկված էր խոշոր, հասուն բալերով:

Պետք է խոստովանեմ, որ այլևս այդպիսի համեղ բալ էլ կյանքումս չեմ կերել:

– Какую книгу бы сейчас читайте?

– Какая тема вам больше всего понравилось?

– Что нового вы узнали в 5-ом классе? – Какие темы вы прошли?

– Нравятса ли вам ваши новые учетела?

– Какой пидмет вам нравится?

– В какие приключения вы в 5-ом классе?

– Завили ли вы новых друзей?

– Попадали ли вы смешные ситуации?

– За что наказывают учителя в 5-ом классе?

– В какие интересные места вы ездили?

– Хорошо ли вы себя там вели?

Ռուդոլֆ Էրիխ Ռասպե

(«Մյունհաուզենի արկածները» գրքից)

Բայց դուք մի կարծեք, խնդրեմ, որ ես միայն անտառներում ու դաշտերում եմ

ճանապարհորդել: Ոչ, ես շատ անգամ լողացել եմ նաև ծովերի ու օվկիանոսների վրայով,

և ինձ հետ այնպիսի արկածներ են պատահել, որ ոչ ոքի հետ չեն պատահել:

Մի անգամ մի մեծ նավով Հնդկաստան էինք գնում: Եղանակը հրաշալի էր: Բայց երբ մի

ինչ-որ կղզու մոտ խարիսխ գցեցինք, ուժեղ փոթորիկ բարձրացավ:

Փոթորիկն այնքան ուժեղ էր, որ կղզուց մի քանի հազար (այո, մի քանի հազար) ծառ

պոկեց և ուղիղ դեպի ամպերը վեր հանեց: Հարյուրավոր փութ կշռող հսկա ծառերն

այնքան էին բարձրացել, որ գետնից նայելիս բմբլի չափ էին թվում:

Բայց հենց որ փոթորիկը վերջացավ, իսկույն արմատներ գցեց այնպես, որ կղզու վրա

փոթորկից ոչ մի հետք չմնաց:

Զարմանալի ծառեր են, այդպես չէ՞:

Ասենք, մի ծառ բոլորովին չվերադարձավ:

Բանը նրանումն է, որ, երբ այդ ծառը վեր թռավ, նրա ճյուղերի վրա գտնվում էր մի չքավոր

գյուղացի իր կնոջ հետ: Ինչո՞ւ էին նրանք ծառը բարձրացել: Շատ պարզ՝ որ վարունգ

քաղեն, որովհետև այդ երկրում վարունգը ծառի վրա է աճում:

Այդ կղզու բնակիչները ամեն բանից շատ վարունգն են սիրում և ուրիշ ոչինչ չեն ուտում.

վարունգը նրանց միակ կերակուրն է:

Խեղճ գյուղացիները, փոթորկից բռնված, ստիպված էին ամպերի տակ օդային

ճանապարհորդություն կատարել:

Երբ փոթորիկը հանդարտեց, ծառն սկսեց վար իջնել: Գյուղացին և գեղջկուհին շատ

հաստ էին, նրանք իրենց ծանրությամբ ծառը ծռեցին և ընկան ոչ թե այնտեղ, ուր առաջ

աճում էր, այլ ուրիշ տեղ՝ այդ երկրի թագավորի վրա և, բարեբախտաբար, ինչպես մժեղի,

տրորեց նրան:

– Բարեբախտաբար, – կհարցնեք դուք: Ինչո՞ւ բարեբախտաբար: Որովհետև այդ

թագավորը շատ խիստ մարդ էր և կղզու ժողովրդին գազանի պես տանջում էր:

Ժողովուրդը շատ ուրախացավ, որ իրենց տանջողը ոչնչացավ, և նրա թագն ինձ

առաջարկեց:

– Խնդրում ենք, բարի Մյունխհաուզեն, մեր թագավորը եղիր:

Դու այնքա՜ն իմաստուն ես, այնքա՜ն համարձակ:

Բայց ես կտրականապես մերժեցի, որովհետև վարունգ չեմ սիրում:

Արմենը գնաց Ֆրանսիա, որ գտնի Կիլյան Մբապպեին։ Ճանհապարին նա տեսավ Մեսսիին և հարցրեց Մեսսիից ճանապարհը Կիլյան Մբապպեի մոտ։

Տարբերակ 1-ին Մեսսին ասաց Արմեին ճիշտ ճանապարհը։

Տարբերակ 2-րդ Մեսսին ասաց Արմենին ճանապարհը, բայց Արմենը շփոթեց ճանապարհը և գնաց Հուգո Լլորիսի մոտ։

Տարբերակ 3-րդ Մեսսին ուղեկցեց Արմենին Կիլիյան Մբապպեի մոտ։

Привет, Сири’. Как ты знаешь, у нас в Ереване короткая зима. У нас есть много домов и много – много магазинов, ах, да, и к тому же я расскажу тебе секрет: в Ереване проживает 3 миллиона человек, в нем много фонтанчиков и парков, ну я что знал, то и сказал. Пока, было приятно с тобой поговорить.

АРМЕН МЕЛКОНЙАН КАТОРИЙ СТАНИТ ФУДБАЛИСТОМ